Rokowanie i zapobieganie śpiączki mleczanowej

Spośród omawianych w tym rozdziale śpiączek występujących u chorych na cukrzycę rokowanie w śpiączce mleczanowej jest najgorsze. Śmiertelność wśród chorych, u których przyczyną kwasicy i śpiączki tego typu było przyjmowanie pochodnych biguanidu, w tym również obciążonej najmniejszym ryzykiem metforminy, wynosi około 50%, w śpiączkach mleczanowych rozwijających się na innym tle — około 80%. O wiele skuteczniejsze jest zapobieganie kwasicy mleczanowej. U chorych na cukrzycę sprowadza się ono do stosowania pochodnych biguanidu ściśle wg wskazań i rygorystycznego przestrzegania przeciwwskazań do tego typu terapii, do unikania lub ograniczenia podawania tym chorym innych leków zwiększających stężenie mleczanu we krwi, do ograniczenia lub całkowitego zakazu picia alkoholu. Należy zrezygnować z dożylnego podawania fruktozy oraz intensywnie leczyć towarzyszące cukrzycy choroby, doprowadzające per se do hiperlaktacydemii.