Nazwą cukrzycy chwiejnej (diabetes mellitus labilis, brittle diabetes) określa się tę postać choroby, która cechuje się dużymi wahaniami glikemii mimo podjęcia prawidłowego leczenia. W zasadzie chodzi tu o szczególny przebieg cukrzycy, najczęściej typu 1, ale także (choć znacznie rzadziej) pozostałych typów; dlatego też cukrzyca chwiejna nie została wyodrębniona w obecnej klasyfikacji WHO. Do objawów klinicznych, charakterystycznych dla cukrzycy chwiejnej, należą: niedobór masy ciała, konieczność insulinoterapii, zmienna wrażliwość na insulinę i duża skłonność do ketozy. Mechanizm patogenetyczny takiego właśnie przebiegu choroby nie jest dotąd wyjaśniony. Pewne znaczenie przypisuje się zmiennej dynamice krążenia, zmiennemu oddziaływaniu czynników antagonistycznych wobec insuliny lub przeciwciał ją wiążących (i unieczynniających), zmiennej wrażliwości wątroby na działanie tego hormonu, brakowi koordynacji między wątrobowym i tkankowym działaniem insuliny, nadmiernej lub zmniejszonej sekrecji glukagonu. Cukrzyca może mieć także chwiejny przebieg, jeżeli współistnieje z innymi chorobami. Obserwuje się to w razie kojarzenia się cukrzycy z niektórymi chorobami gruczołów wewnętrznego wydzielania, jak niedoczynność części gruczołowej przysadki, niedoczynność kory nadnerczy, nadczynność tarczycy, a także w zaburzeniach hormonalnych w przebiegu miesiączki lub ciąży, w chorobach wątroby, nerek, w niektórych nowotworach, niekiedy także w nerwicach. Od właściwej cukrzycy chwiejnej należy odróżnić chwiejny przebieg choroby wskutek nieprawidłowego leczenia; chodzi tu w szczególności o takie nieprawidłowości, jak przedawkowanie insuliny, niewłaściwy dobór jej preparatów, nieprzestrzeganie diety itp.

Powiązane posty:
  1. Lipogeneza Kwasy tłuszczowe mogą być syntetyzowane z dowolnego prekursora, który ulega przekształceniu do acetylo-CoA. U ssaków synteza ta przebiega dwiema drogami. Jedna z nich...
  2. Powikłania metaboliczne Głównym i najgroźniejszym powikłaniem jest kwasica mleczanowa, będąca wynikiem nasilenia pod wpływem pochodnych biguanidu glikolizy beztlenowej i wytwarzania mleczanu. Rozwijająca się na jej...
  3. Leczenie stanów śpiączkowych w cukrzycy Trudność leczenia cukrzycy u chorych znajdujących się w „niecukrzycowym” stanie śpiączkowym jest wynikiem z jednej strony tego, że u wielu spośród nich wybitnie...
  4. Wenopatia cukrzycowa W cukrzycy stwierdza się zmniejszenie napięcia żylnego, wzrost obwodowego ciśnienia żylnego oraz rozszerzenie żył, zwłaszcza w ich odcinku przylegającym do włośniczek. Te zmiany...
  5. Inne zakażenia W tej grupie na uwagę zasługuje ze względu na bardzo niepewne rokowanie „złośliwe” zapalenie ucha zewnętrznego (otitis extema maligna). Jest to rzadka choroba,...
  6. Problemy socjalne chorych na cukrzycę Mimo że cukrzyca jest chorobą nieuleczalną, trwającą całe życie i stanowiącą niewątpliwie upośledzenie somatyczne, a nieraz i psychiczne, to jednak właściwe jej leczenie...