Jest ciągle jeszcze sprawą otwartą, czy w przedstawionej strukturze organizacyjnej należy tworzyć odrębne oddziały diabetologiczne w szpitalach szczebla uniwersyteckiego lub analogicznego, czy też osoby z cukrzycą należy przyjmować na typowe oddziały i do klinik; w tym ostatnim przypadku chorzy ci powinni być konsultowani przez specjalistę diabetologa. Ponieważ zadaniem szpitala jest hospitalizacja wybranych przypadków cukrzycy w celu ustalenia dokładnego rozpoznania i programu leczenia, połączonego najczęściej z edukacją zdrowotną, oddział specjalistyczny dzięki doświadczeniu zatrudnionego w nim personelu (lekarzy diabetologów oraz odpowiednio przeszkolonych pielęgniarek, dietetyczek i pracowników socjalnych) lepiej spełnia te zadania niż zwykły oddział czy klinika chorób wewnętrznych, chorób dziecięcych, położnictwa i in. Wskazania do hospitalizacji na tych oddziałach stanowią: 1. początkowy okres cukrzycy insulinozależnej (w tym wszystkie przypadki cukrzycy dziecięcej); 2. cukrzyca chwiejna; 3. cukrzyca wtórna lub skojarzona z innymi chorobami (typ 3); 4. chorzy z insulinoopornością, alergią insulinową, nadwrażliwością lub nietolerancją doustnych leków przeciwcukrzycowych; 5. zaawansowane przewlekle powikłania cukrzycy (nefropatia, retinopatia proliferacyjna, zgorzel stopy i in.); 6. ciąża w cukrzycy; 7. inne przemijające choroby wpływające niekorzystnie na metabolizm węglowodanów lub utrudniające leczenie cukrzycy (np. połączone z wymiotami); 8. przygotowanie chorego na cukrzycę do dużego zabiegu operacyjnego. Oddziały diabetologiczne i oddziały (kliniki) wyspecjalizowane w tej problematyce są najczęściej placówkami badawczymi, a także wykonują badania (ekspertyzy) dla potrzeb administracji służby zdrowia (ocena preparatów insuliny, nowych doustnych leków przeciwcukrzycowych, dietetycznych środków żywności, sztucznych środków słodzących i in.). Hospitalizacji wymagają zawsze chorzy z kwasicą ketonową i mleczanową, przypadki śpiączki cukrzycowej i ciężkich stanów niedocukrzenia krwi, jednak pacjentów tych należy jak najszybciej kierować do najbliższego szpitala (p. str. 368). Należy także stwierdzić, że leczenie szpitalne z powodu cukrzycy powinno następować tylko w razie rzeczywistej konieczności. Kierowanie chorego do szpitala jedynie z powodu umiarkowanego niewyrównania metabolicznego jest niecelowe i najczęściej mało skuteczne. Leczenie w szpitalu łączy się z leżeniem w łóżku i nie może w związku z tym uwzględniać wpływu wysiłku. Trudno jest więc często ustalić taki program terapeutyczny, który chory mógłby następnie kontynuować w warunkach życia codziennego’. Często po zakończeniu hospitalizacji niezbędna staje się modyfikacja tego programu w ramach leczenia ambulatoryjnego.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
Korzyści z jedzenia pizzy – pizza na telefon Wrocław.
Choć wydaje się to niemożliwe, pizza może stanowić smaczny i zdrowy przysmak, który posiada wiele witamin, minerałów i zdrowych tłuszczu. Podstawą jest …- jaskra wtórnaEpidemiologia i patogeneza. Jest to szczególna odmiana nowotworzenia naczyń w cukrzycy, występującego w tęczówce i ciele rzęskowym, doprowadzająca do zamknięcia kanału przedniej …
- Oznaczanie związków ketonowych w moczu i we krwiW moczu mogą pojawiać się wszystkie 3 rodzaje związków ketonowych, z reguły w następującej kolejności: aceton-kwas acetooctowy, kwas B-hydroksymasłowy, jednak w praktyce …
- Fizjologiczna zależność czynnościowaZależność czynnościowa pomiędzy komórkami A, B i D wysp trzustkowych jest wynikiem omówionych w poprzednich podrozdziałach mechanizmów działania hormonów wydzielanych przez poszczególne …
- Dermatozy złogoweW cukrzycy skojarzonej z hiperlipoproteinemiami mogą w skórze występować kępki żółte (xanthomata). Są one utworzone przez komórki piankowate, których cytoplazma zawiera lipidy …
- Lipodystrofia insulinowaJest to miejscowe powikłanie leczenia insuliną, polegające’na zaniku tkanki tłuszczowej podskórnej, niekiedy, także przylegających mięśni, w miejscu wstrzykiwania insuliny (lipoatfophia insulinica). Czasem …
- Powikłania metaboliczneGłównym i najgroźniejszym powikłaniem jest kwasica mleczanowa, będąca wynikiem nasilenia pod wpływem pochodnych biguanidu glikolizy beztlenowej i wytwarzania mleczanu. Rozwijająca się na …
- Peptyd C we krwiWydzielany w ilościach ekwimolarnych z insuliną peptyd C przechodzi prawie w całości przez wątrobę do obszaru pozawątrobowego i ulega rozkładowi głównie w …
- Rozpoznanie różnicowe i leczenie nefropatii cukrzycowejRozpoznanie różnicowe. Nastręcza ono duże trudności z tego względu, że z cukrzycą kojarzą się często różne choroby nerek. Najczęściej różnicuje się nefropatię …
- Stosowanie pochodnych sulfonylomocznikaRozpoczęcie leczenia cukrzycy pochodnymi sulfonylomocznika powinno być w zasadzie poprzedzone ustaleniem dobowego zapotrzebowania na insulinę i wykluczeniem przeciwwskazań do tego typu leczenia. …
- FruktozurieSą to stany cechujące się pojawieniem się fruktozy w moczu. Wchłania się ona wolniej w jelicie cienkim aniżeli glukoza, natomiast ulega szybszym …
Najnowsze komentarze