W ostatnich latach wyizolowano z komórek poddanych działaniu insuliny (komórek mięśniowych, adypocytów) krótkie peptydy, które działają na izolowane enzymy lub mitochondria w sposób typowy dla tego hormonu. Przypuszcza się, że peptydy te są uwalniane z błony komórkowej w następstwie związania się insuliny z receptorem błonowym i pełnią funkcję „przekaźników” jej działania.

Powiązane posty:
  1. Połączenia międzykomórkowe Pomiędzy komórkami wysp istnieją połączenia, które występują także w innych tkankach i narządach. Jest ich kilka rodzajów. Połączenia typu przylegania, zwane desmosomami, są...
  2. Metyloksantyny Leki te wyraźnie nasilają wydzielanie insuliny in vitro. Jest to rezultatem hamowania fosfodiesterazy i zwiększenia stężenia cAMP w komórkach B. Charakterystyczne, że wzrost...
  3. Przeciwciała alergiczne Są to ciepłochwiejne przeciwinsulinowe przeciwciała humoralne, należące do immunoglobulin E, powodujące w stężeniach ponadprogowych kliniczne objawy natychmiastowej alergii insulinowej. Usadowione na komórkach tucznych,...
  4. Budowa, biosynteza i wydzielanie polipeptydu trzustkowego Ludzki polipeptyd trzustkowy (hPP) jest pojedynczym łańcuchem, składającym się z 36 aminokwasów, o masie cząsteczkowej około 4200. U ssaków różnice w budowie są...
  5. Zaburzenia hemostazy osoczowej w cukrzycy Główna nieprawidłowość dotyczy aktywności fibrynolitycznej krwi, aczkolwiek u chorych na cukrzycę stwierdzono także przyspieszenie przekształcenia fibrynogenu w fibrynę (nasilone uwalnianie czynnika płytkowego 3,...
  6. Cukrzyca insulinozależna (typu 1) Etiologię tej postaci cukrzycy pojawia się ona najczęściej w dzieciństwie i wieku dojrzewania, znacznie rzadziej w późniejszym okresie życia. Masa ciała chorych początkowo...