Mechanizm działania stosowanych w leczeniu cukrzycy pochodnych biguanidu nie jest związany z sekrecją insuliny. Niemniej jednak wykazano, że wywierają one niewielki wpływ na ten proces. W badaniach in vitro leki te stosowane w dawkach nieznacznie większych niż terapeutyczne ograniczają pobudzanie wydzielania insuliny przez glukozę, w dawkach bardzo dużych natomiast powodują nawet przejściowy przyrost wydzielania tego hormonu. U ludzi w dawkach leczniczych wyraźnie zmniejszają przyrost insulinemii po dodwunastniczym wlewie roztworu glukozy lub aminokwasów. Ponieważ przeciwcukrzycowe pochodne biguanidu hamują wchłanianie jelitowe glukozy i aminokwasów, jest możliwe, że właśnie na tej drodze ograniczają czynność wydzielniczą komórek B. Stwierdzono bowiem, że proponowany ostatnio w leczeniu cukrzycy inhibitor sacharazy (akarboza) wybitnie ogranicza przyrost stężeń GIP i IRI w surowicy, jaki normalnie występuje u ludzi po doustnym spożyciu testowej dawki sacharozy.

Powiązane posty:
  1. Prostaglandyny Wpływ prostaglandyn na wydzielanie insuliny nie jest dokładnie ustalony, aczkolwiek wiadomo, że modyfikują one czynność komórek B wysp trzustkowych. Zachodzi zasadnicza różnica pomiędzy...
  2. Otyłość Dynamika zmian stężenia insuliny (IRI) we krwi ludzi zdrowych zmienia się w ciąży, w otyłości i w okresie głodzenia. W ciąży wskutek przestrojenia...
  3. Tkanka tłuszczowa Głównym zadaniem insuliny w tkance tłuszczowej jest ^-szybkie przekształcenie glukozy w tłuszcz i utrzymanie tego zapasu. Zakres przemiany glukozy w tłuszcz zależy od...
  4. Zmiany wysp trzustkowych w cukrzycy typu 3 Spośród dużej grupy odmian tego typu cukrzycy zmiany w wyspach trzustkowych występują w zapaleniach trzustki, w hemochromatozie oraz w nowotworach trzustki, zarówno w...
  5. Próba obciążenia glukagonem W próbie tej Wykorzystuje się zarówno działanie glikogenolityczne glukagonu w wątrobie, jak i pobudzanie przez ten hormon wydzielania insuliny. Pierwsza właściwość glukagonu jest...
  6. Hemochromatoza W chorobie tej, charakteryzującej się nadmiernym odkładaniem złogów żelaza (hemosyderyny) w tkankach, głównie w wątrobie i trzustce (zawartość żelaza w tych narządach przekracza...