Glikozuria poposiłkowa

Glikozuria poposiłkowa (overilow glycosuria). Są to stany, w których po spożyciu węglowodanów następuje szybko znaczny wzrost glikemii przekraczający próg nerkowy dla glukozy, w związku z czym cukier ten pojawia się w moczu. Przyczyną glikozurii nie jest więc niedobór insuliny i spowodowane nim zaburzenia metaboliczne. Jest ona następstwem przyspieszonego wchłaniania jelitowego glukozy (nadczynność tarczycy, stany po resekcji żołądka i wytworzeniu zespolenia żołądkowo-jelitowego) lub upośledzonego spichrzania glukozy wskutek zmian narządowych (choroby wątroby). Glikozuria może wystąpić u osób zdrowych po dłuższym głodzeniu lub ograniczeniu podaży węglowodanów i spożyciu następnie większej ilości pokarmów zawierających glukozę (Hungerdiabetes). Uważa się, że przyczyną tej przejściowej nietolerancji węglowodanów jest ograniczenie (adaptacyjne?) gromadzenia glukozy w wątrobie, a nie gorsze zużytkowanie tego cukru w tkankach pozawątrobowych. Dla glikozurii poposiłkowej charakterystyczne są: prawidłowa glikemia na czczo, szybki i znaczny jej wzrost po spożyciu glukozy oraz szybki powrót do wartości wyjściowej. Glikozuria pojawia się na szczycie narastania stężenia glukozy we krwi. W niektórych jednak przypadkach (choroby wątroby, stany głodu) mogą wystąpić trudności w różnicowaniu z cukrzycą i wówczas właściwe rozpoznanie ustala się na podstawie całokształtu obrazu klinicznego oraz wyników bardziej szczegółowych testów diagnostycznych.