Jej przyczyną jest zaburzenie „sprzężenia” (coupling) kompleksu insulina-receptor insulinowy z układem efektorowym komórki, podlegającym wpływowi tego hormonu. W tej postaci insulinooporności występuje zmniejszenie działania biologicznego insuliny w każdym stężeniu, także wówczas, gdy w środowisku otaczającym komórkę osiągnie ono poziom maksymalnie efektywny. Jest to wynikiem zmniejszenia reaktywności na ten hormon, które charakteryzuje przede wszystkim obniżenie krzywej wyrażającej zależność pomiędzy dawką a działaniem biologicznym insuliny; może temu towarzyszyć niewielkie przesunięcie w prawo. Sam defekt poza(post)receptorowy, doprowadzający do insulinooporności, nie jest dotąd dokładnie poznany i prawdopodobnie jest zróżnicowany. Zaburzenie to występuje m.in. w stanach nadmiernej lipolizy i zwiększonego utleniania kwasów tłuszczowych, w których duże stężenie acetylo-CoA blokuje aktywność kluczowych enzymów na szlaku glikolizy w mięśniach.

Powiązane posty:
  1. Połączenia międzykomórkowe Pomiędzy komórkami wysp istnieją połączenia, które występują także w innych tkankach i narządach. Jest ich kilka rodzajów. Połączenia typu przylegania, zwane desmosomami, są...
  2. Metyloksantyny Leki te wyraźnie nasilają wydzielanie insuliny in vitro. Jest to rezultatem hamowania fosfodiesterazy i zwiększenia stężenia cAMP w komórkach B. Charakterystyczne, że wzrost...
  3. Przeciwciała alergiczne Są to ciepłochwiejne przeciwinsulinowe przeciwciała humoralne, należące do immunoglobulin E, powodujące w stężeniach ponadprogowych kliniczne objawy natychmiastowej alergii insulinowej. Usadowione na komórkach tucznych,...
  4. Polipeptyd trzustkowy Polipeptyd trzustkowy (pancrealic polypeptide, PP) odkryto najpierw jako domieszkę konwencjonalnych preparatów insuliny, a dopiero potem przekonano się, że jest on wytwarzany przez swoiste...
  5. Zaburzenia krzepnięcia krwi w cukrzycy Do rozwoju angiopatii cukrzycowej — przede wszystkim makroangiopatii — przyczynia się nadkrzepliwość krwi. Przyczyny jej w cukrzycy można podzielić na dwie grupy. Pierwszą...
  6. Stan przedmiotowy chorego na cukrzycę W cukrzycy idiopatycznej (typu 1 i 2) leczonej skutecznie i przebiegającej bez powikłań odchylenia od stanu prawidłowego są na ogół niewielkie. Znacznie częściej...