Niebezpieczeństwa spowodowane niepożądanymi objawami przy stosowaniu pochodnych sulfonylomocznika są podobne, jednak ich częstość i nasilenie są różne, w zależności od podawanego leku. Na ogół pochodne sulfonylomocznika o silniejszym działaniu i długo działające dają częściej i bardziej nasilone objawy uboczne. Niektóre jednak powikłania obserwowano tylko podczas leczenia pojedynczymi związkami z tej grupy (np. karbutamidem czy chlorpropamidem). Hipoglikemia. Częstość tego powikłania jest trudna do ustalenia, ponieważ chorzy na ogół nie zgłaszają lżejszych hipoglikemii i nie są one rejestrowane przez lekarzy. Ciężkie hipoglikemie są rzadkie i obserwowano je przede wszystkim po stosowaniu długo i silnie działających pochodnych sulfonylomocznika „drugiej generacji”. Szczególną skłonność do niedocukrzenia krwi podczas przyjmowania omawianych leków wykazują pacjenci z równoczesną chorobą wątroby i nerek oraz ludzie starzy. Stany głębokiej hipoglikemii w przebiegu terapii pochodnymi sulfonylomocznika były przyczyną śmierci. Jak wynika z przeglądu piśmiennictwa światowego, zebranego do roku 1982, w tym okresie opisano (lub zarejestrowano) 843 przypadki hipoglikemii spowodowanej przyjmowaniem tych związków, przy czym śmiertelność w tej grupie wynosiła około 9%.

Powiązane posty:
  1. Stwardnienie tętniczek i tętnic typu Monckeberga Stwardnienie tętniczek. Polega ono na zwłóknieniu i odkładaniu się pomiędzy śródbłonkiem naczyniowym a zanikłą błoną środkową substancji szklistej, która powoduje pogrubienie ścian tętniczek...
  2. Potencjalna nietolerancja glukozy Dawniej stan ten nazywano cukrzycą potencjalną lub (retrospektywnie) stanem przedcukrzycowym (piaediabetes). Rozpoznaje się ją u osób, u których test tolerancji glukozy daje wynik...
  3. Inne choroby i zespoły kliniczne Różne zespoły genetyczne skojarzone z zaburzeniem przemiany węglowodanów. Na ogół różnicowanie tych zespołów z cukrzycą idiopatyczną nie jest trudne, ponieważ na pierwszy plan...
  4. Zatrzymanie wody U niektórych chorych, u których w okresie poprzedzającym leczenie doszło do znacznego odwodnienia, po zastosowaniu insuliny — zwłaszcza dużych dawek — i szybkim...
  5. Śpiączka ketonowa Najlepiej poznana i najczęściej występująca jest śpiączka cukrzycowa rozwijająca się w przebiegu kwasicy ketonowej. Wiele dokładnych badań biochemicznych i studiów klinicznych dotyczących tego...
  6. Obraz morfologiczny i patogeneza nefropatii cukrzycowej Poza przytoczonymi tam hipotezami rozwoju mikroangiopatii cukrzycowej w odniesieniu do nerki podkreśla się jeszcze znaczenie zaburzeń czynnościowych, poprzedzających pojawienie się zmian morfologicznych. We...